Copyright © 2019 Q-Prawdzie
All rights reserved. Wszystkie prawa zastrzeżone.
Przekazuję światu wybrane fragmenty pierwszej części powstałego kilka lat temu poematu.
Tomasz z Polski
1 A kiedy będzie już za późno,
Wspomnicie na te słowa,
Wspomnicie chwile z szans odarte,
Pogardą Prawdy, perłami w błota.
2 Będziecie liczyć w swej pamięci,
Ulotnych myśli rachowanie,
Sekund przelanych między palce,
Dni wiatrem próżnym roztrwaniane.
3 Lecz będzie wtedy już za późno,
By wspomnieć moje słowa,
A, bo się wypełniły wizje straszne,
A, bo ruszyły czasów koła.
4 Kiedy rozleje się bezprawie
I wojna mrokiem przyoblecze ziemię,
Kiedy zatrzęsą się posady,
Wieść końca wszem się wzniesie.
5 Opowie wam nieliczna dusza,
Przywoła owe słowa,
I wspomni każdy z uniżonych,
Uniżon w płaczu swego czoła.
6 Wywoła was spod gruzu celów,
Zdumieni ruin życia mrzonek,
Przeszyje zdaniem utraconym,
Poniższe w oczy krzycząc słowa.
7 Spaliście drodzy przyjaciele,
Gdy zło swe gniazda wiło!
Spaliście drodzy przyjaciele,
Jak dobrze z nim wam było.
8 Nikt nie chciał chwycić miecza w dłonie,
Nikt tarczy dźwignąć w górę,
Dziś przyjdzie rozliczenie wielkie,
Z bierności w nieskończone.
...
12 Popłynie tedy z rzek lamentów,
Strumieniem płaczu napełniony,
Ogromny potok krwawych cierpień,
Bezmiaru bólów nieskończonych.
13 Lecz płaczu waszych nie usłucha,
Z sił żadna, co mocami włada,
...
...
Kolejne fragmenty – wkrótce...
Więcej informacji o poemacie znajdziecie w specjalnie przygotowanej zakładce – w opracowaniu.
Redakcja Q-Prawdzie